The World’s Our Stage

All the world’s a stage, the world’s a maze. Amazing, wonderful, and strange!

De wereld is je podium. De planken waar je vrees voor hebt of waar je op staat de dansen.
Waar je bekeken wordt of vanwaar je de wereld laat zien wie je bent en wat je kan.
Wordt het jouw platform of die van de economie?
Het oordeel van anderen of juist jouw zelfbesef?
Soms zit je in de flow, soms krijg je zomaar ‘n harde blow

Het systeem krijgt je te pakken, het podium wordt een medium
van productie en reductie, je wordt de reactie op iemand anders actie
en als de zwarte pakken vragen lukt-ie?, stamel je schuldbewust het lukt-nie
Alsof jouw falen de oorzaak is van iemand anders balen
Alsof jij de sterren van de hemel moet halen voor hun nuchtere verhalen
van winstoogmerk, winstbejag, winstmarge, winstuitkering en winstonttrekking
van jouw vrijheid op het podium, een binnenstebuitenkering van de wereld zelf,
het vel over de oren halen, het stropen van je huid, het monetiseren van je ziel
En – stop – motion – bevries – je – midden – in – een – zucht…

The world’s a maze, maar het bedrijf zo vaak een doolhof met betonnen kolommen,
een ramp voor wie van hoven houdt, waar groen de vrijheid wordt vergeven,
een kwelling voor wie vrij dwalen wil langs alle opties die zich vrijelijk geven.
Geen zweem van creativiteit is hier. Draai die moer maar vast. En nóg een keer.
Dit is onze methode. Telkens weer dezelfde geboden. Van anode naar kathode.
Zo werkt onze hiërarchische structuur. Dit was je lunchuur. De wc is in díe schuur.
We houden niet van vuur, we houden niet van puur.
De enige glans die we willen is het zweet uws aanschijns.
De enige glans die we genieten straalt van de lak onzer automobielen.
Omdat jij doet wat wij willen, hoe wij het willen, wanneer wij het willen, waar wij het willen
Slow – down – stop – motion – midden – in – de vlucht…

We gaan weer dwalen in de kronkels van onze geest,
de sluiproutes naar onverwachte uitkomsten die verbouwereerd en
bedeesd zichzelf aanstaren in de spiegel van je ziel. We gaan de tent verbouwen.
Dit project verdrinkt in te veel uren. Nee, de droesem moet eerst bezinken.
Dit levert te weinig rendement. Nee, jij bent het die constant ment en zendt.
Wij willen een recht kanaal van A naar B. Nee, wij gaan liever recht door zee.
Wij willen dammen om kracht af te tappen. Ons energieniveau mag niet verslappen.
Nee, de stroom gaat haar eigen gang, van hoog naar laag, van leuk naar moeilijk, van pijn
naar ontknoping, van onthaasting naar versnelling, van B naar K, van fa naar la la la,
totdat de tijd komt dat de wijn van een gouden jaar gedronken kan worden
en er een feest in de breedte is, breder dan de bandbreedte van functionaliteit en efficiency
ontkurk – die – fles – stop – motion – bang – champagne – in – de – lucht…

Kijk, Alliander is een transformatiehuis waar andere ideeën vol thuiskomst zinderen
transformeren is het allemaal anders doen dan anderen het doen
transformeren is veranderen is meanderen langs de veelzijdigheid van energie,
de zich steeds vertakkende rivier die stroomopwaarts gaat en rekent met het kleinste punt,
die in alles zit en alles in beroering brengt op het podium van de wereld.
Maar hoe veranderen we dan? Hoe meanderen we weg uit het doolhof van doelmatigheid,
de stramme regels, de coole categorieën, en gemeenste deler van de bottom line?
Hoe zetten we koers naar een haven waar mensen veilig zijn, centraal staan, weer heilig zijn?

Meanderen is durven. Veranderen is turven. Je pakt je skills bij de lurven en tilt ze omhoog.
Om de dingen anders te doen, begin je anders te doen zónder die dingen.
Het spel moet eerst gaan swingen, je hoofd vol lichtheid zingen, hinkstapsprong en hup…
Je gaat weer opnieuw springen op het podium van de wereld
Spelend, vol spielerei, net als Spie met een groen Fingerspitzengefühl
En spelenderwijs, krijgt alle efficiënte inhoudsloze energie weer betekenis

Want spelen is genoeg
spelen is vergroening
zonder knagende wroeging over nemen zonder te geven
spelen is tot je recht komen, recht niet krom gebogen, recht niet onrecht, maar terecht
Want spelen is een morele ambitie die de wereld genezing brengt
the world’s a stage
and we are enraged
en los is het beest
van de creativiteit die geneest

Wij willen geen bullshit maar liever een boel pit
Wij willen geen vertekening van de werkelijkheid maar betekenis voor de realiteit
Wij willen geen verziekt bedrijfsleven maar een ethiek van welzijn en geven
Wij willen geen geslepen retoriek maar authentiek meegesleept worden naar het goede
Wij willen de tussenruimte die nu niet bestaat
om de oefenvleugels uit te slaan
en plannen te beramen die soms ook niet slagen
en dat is oké, want je moet falen voor je de eindstreep kunt halen

Wij zijn Veelbegaafd

2024 © Jos de Keijzer, Zekyr Teksten